90.00 PUNTEN!

De slagwerkers behaalden vanmiddag 90,00 punten tijdens concours Schiedam! Ze behaalden daarmee de hoogste score in de eerste divisie.

Zomaar even?!

We hebben het al een keer geprobeerd in 2015 en met succes. Ook de tweede keer pakte in Waalwijk wonderbaarlijk uit met 94,06 punten. Maar nu in 2018 slopen de gedachten van deze twee mooie overwinningen er weer in. Over wie hebben we het hier nou? Weet u het al?
We hebben het hier over een deel van het geheel. Een deel van het geheel de Deltaband. Het deel slagwerk. Net een stapje meer willen, net iets hoger willen raken, meer uitdaging en natuurlijk een prijs mee naar huis nemen waren de motieven voor de slagwerkers om in Klundert (17 okt. 2015) deel te nemen aan het KNMO-concours. Ietwat gespannen begonnen we aan het concerterende gedeelte en daarna volgde het marcherende gedeelte, ook met de nodige zenuwen. Voor het eerst was er ook een buitenparcours in Klundert waar hetzelfde stuk werd gespeeld als binnen. De zenuwen waren achteraf gezien helemaal niet nodig geweest, want we haalden op elk onderdeel de eerste prijs binnen. Dit resulteerde in een uitnodiging voor het NK in Waalwijk. Ook hier waren de nodige zenuwen niet nodig want we mochten onszelf na dit optreden Nederlands kampioen slagwerk van de 1^e divisie noemen.
Maar dit is al meer dan drie jaar geleden en de gedachten en het gevoel van winnen kwam er toch weer een beetje in. Zo kwam het concours in Schiedam (3 nov. 2018) naar voor en dit idee werd door al de slagwerkers meer dan op prijs gesteld. Echter kwam de goedkeuring van de Deltaband commissie om deel te nemen aan dit concours erg laat. Zo hadden de slagwerkers nog maar vijf weken de tijd om zich voor te bereiden op dit concours. Maar iedereen wilde er nog steeds voor gaan en had dezelfde motieven voor ogen die ze eerder in Klundert en Waalwijk ook hadden. Met maar één keer compleet te hebben gerepeteerd vertrokken we naar Schiedam. De plek waar het moest gebeuren, waar we maar vijf weken de tijd voor hebben gehad en waar de spanning hoog op zou gaan lopen. Het uitstappen met ieder hetzelfde vest aan waar onze naam en Deltaband op stond zorgde toch voor wat nodige zekerheid. Zekerheid bij ons en misschien een beetje onzekerheid bij onze concurrenten?! Betekent dit dat we gevreesd worden? Als uitdaging worden gezien? Of vroegen mensen zich af wie wij waren? Ik weet het niet en dacht er toen ook niet bij na. Gefocust om een zo goed mogelijke performance neer te zetten en ook zeker te genieten was waar we aan dachten. Eenmaal zover mochten we onder de brug door naar de sporthal waar wij ons “zegje” mochten doen. Na enige tijd te hebben gewacht, was het zover…. de groene wanden schoven opzij en er werd plaatst gemaakt voor de Deltaband. Daar sta je dan, wetend dat het nu moet gebeuren en dat je je nu van je beste kant moet laten zien. Het totaal plaatje moet kloppen en er mag niks fout gaan. En dan maar hopen dat er ook daadwerkelijk niemand een fout speelt of nog erger, dat jij hem maakt. Dan zou jij misschien wel degene zijn die ervoor heeft gezorgd dat we niet hebben gewonnen. Ik weet ook wel dat er altijd wordt gezegd dat je het samen doet, maar je wilt het perfect hebben en dat is misschien wel het sterkste punt van de Slagwerkers van de Deltaband. Er niet tevreden mee zijn als het nog niet goed is, als er zelfs maar een heel klein foutje wordt gespeeld, het streven naar het bijna onhaalbare, het oppeppen van degene die er even doorheen zit. Dat is hoe ik ons zie. Een groep ‘jongeren’ die willen! En om deze reden en de goede performance, is tijdens de finale op 3 nov. 2018 in Schiedam, de 1^e prijs naar de slagwerkers van de Deltaband gegaan. En hier deden we het voor, net die lat even verleggen en de 1^e prijs binnen halen. En dat gevoel is heerlijk en dit smaakt altijd naar meer.

Omri Kleinepier